حضرت عیسی (ع): 
سومین پیامبر اولوالعزم،حضرت عیسی (ع) است.نام مبارکش در قرآن 25 بار به عنوان عیسی و 13 بار به عنوان مسیح آمده است،و انجیل نام کتاب اوست.
واژه عیسی ترجمه عربی کلمه ی(یشوع)است که به معنی نجات دهنده می باشد.او 2002 سال قبل (570 سال قبل از ولادت پیامبر اسلام)در سرزمین کوفه در کنار رود فرات چشم به جهان گشود و به گفته بعضی،او در دهکده ناصره یا بیت المقدس در عصر سلطنت فرهاد پنجم یکی از شاهان اشکانی متولد گردید.
ولادت او به طور معجزه به اذن خدا،بدون پدر رخ داد.مادرش حضرت مریم (علیهاالسلام)دختر عمران از بانوان فرزانه و از شخصیتهای برجسته ی بنی اسرائیل بود،پدر مریم بنام عمران از نسل حضرت سلیمان (ع) بود و از علمای برجسته و پارسا و عابد بنی اسرائیل به شمار می آمد.
حضرت عیسی (ع) در سی سالگی به رسالت مبعوث شد و در 33 سالگی زمانی که یهودیان خواستند او را بکشند،خداوند او را به آسمان برد و از شر یهودیان محفوظ داشت،او دارای دوازده نفر یار مخصوص بنام (حواریون) بود،که در عصرش و بعد از آن،او را بسیار یاری کردند و در گسترش آیینش کوشیدند،جز یک نفر از آنها به نام (یهودااسخریوطی) که منافق گردید.
حضرت عیسی (ع) در روزهای آخر عمر،شمعون را وصی و جانشین خود نمود.
هر رسولی برای اثبات پیامبری و رسالت خود معجزه دارد،حضرت عیسی (ع) به بنی اسرائیل گفت:من از طرف پروردگار شما نشانه ای برایتان آورده ام،آنگاه پنج معجزه ی خود را به این ترتیب بر شمرد:
1.من از گل چیزی به شکل پرنده می سازم،سپس در آن می دمم،به فرمان خدا پرنده ای می گردد.
2.کور مادرزاد را بینا می کنم.
3.مبتلایان به بیماری برص (پیسی) را بهبود می بخشم.
4.مردگان را زنده می کنم.
5.از آنچه می خورید و در خانه خود ذخیره می نمایید،خبر می دهم.یکی دیگر از معجزات آن حضرت مائده آسمانی بود که به درخواست حواریون انجام شد،خداوند نیز دعای حضرت را اجابت کرد و مائده ای آسمانی که چند قرص نان و چند ماهی بود را بر آنها نازل کرد.
